การใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและการวิเคราะห์กลุ่ม ในการศึกษาคุณลักษณะของนักศึกษาในสถาบันราชภัฏกำแพงเพชร ที่มีลักษณะมุ่งตนและมุ่งงาน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาคุณลักษณะสำคัญของนักศึกษาที่มีลักษณะมุ่งตนและมุ่งงานโดยการประยุกต์ใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันตามด้วยการวิเคราะห์กลุ่ม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ นักศึกษาในสถาบันราชภัฏกำแพงเพชร จำนวน 559 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบรายงานตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมลิสเรล 8.1 ในการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และโปรแกรม SPSS ในการวิเคราะห์กลุ่ม และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยสรุปได้ว่า มีนักศึกษา 3 กลุ่ม ที่แตกต่างกัน คือ กลุ่มที่ 1 มีลักษณะมุ่งงานสูงและมุ่งตนเองสูง นักศึกษากาในกลุ่มนี้รายงานตนเองถึงความต้องการที่จะเรียนรู้เพื่อให้ได้มาซึ่งความรู้ความสามารถอย่างแท้จริง และในขณะเดียวกันก็มีความต้องการที่จะแสดงความสามารถของตนออกมาให้ทุกคนได้เห็น นักศึกษาในกลุ่มนี้มีลักษณะในด้านการอ้างสาเหตุความสำเร็จที่ควบคุมได้และควบคุมไม่ได้ และการอ้างสาเหตุความล้มเหลวที่ควบคุมได้และควบคุมไม่ได้สูง และมีคุณลักษณะในด้านการเห็นคุณค่าในตนเองและการชอบความท้าทาย กลุ่มที่ 2 มีลักษณะมุ่งงานสูงและมุ่งตนต่ำ มีการรายงานตนเองถึงความต้องการได้มาซึ่งความรู้อย่างแท้จริงแต่ไม่มีความต้องการที่จะแสดงความสามารถให้ทุกคนเห็น นักศึกษาในกลุ่มนี้มีลักษณะในด้านการอ้างสาเหตุความสำเร็จที่ควบคุมได้สูง และมีคุณลักษณะในด้านการรับรู้ความสามารถของตนเอง การรับรู้สมรรถภาพของตนเอง มีอารมณ์ในด้านบวก และการใช้กลยุทธ์ในการเรียนทั้งขั้นต้นและขั้นลึกชั้นสูง นักศึกษาในกลุ่มที่ 3 มีลักษณะมุ่งงานต่ำและมุ่งตนต่ำ มีการรายงานตนเองถึงความไม่สนใจในการเรียนรู้ และไม่สนใจในการแสดงความสามารถของตน นักศึกษาในกลุ่มนี้มีลักษณะในด้านการมีอารมณ์ในด้านลบสูง