การเปรียบเทียบระดับแรงเบรกแบบเอ็คเซ็นตริกที่แตกต่างกัน ขณะแบกน้ำหนักกระโดดที่มีผลฉับพลันต่อพลังกล้ามเนื้อในนักกีฬาชายที่มีความแข็งแรงสัมพัทธ์สูง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบระดับแรงเบรกแบบเอ็คเซ็นตริกที่แตกต่างกัน ขณะแบกน้ำหนักกระโดดที่มีผลฉับพลันต่อพลังกล้ามเนื้อ ในนักกีฬาชายที่มีความแข็งแรงสัมพัทธ์สูง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้เป็นนักกีฬารักบี้ฟุตบอล และกรีฑาของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อายุ 18-22 ปี เพศชาย จำนวน 18 คน ทำการแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 4 กลุ่ม ด้วยวิธีการจับสลาก กลุ่มตัวอย่างทำความคุ้นเคยกับเครื่องมือที่ใช้ก่อนการทดลอง 1 สัปดาห์ จากนั้นจะได้รับเลือกสภาวะการทดลองจากการสุ่มอย่างง่าย และดำเนินการทดลองตามแบบการทดลองหมุนเวียน แบกน้ำหนักกระโดดด้วยแรงเบรกแบบเอ็คเซ็นตริกที่ระดับ 0, 30, 60 และ 90 เปอร์เซ็นต์ ตามสภาวะที่ได้รับเลือก จำนวน 6 ครั้ง ทั้งหมด 2 ชุด แต่ละสภาวะการทดลองห่างกันเป็นเวลา 1 สัปดาห์ นำข้อมูลที่ได้จากการแบกน้ำหนักกระโดดครั้งที่ 2 - 6 ในชุดที่ได้ค่าพลังกล้ามเนื้อสูงสุดของทุกสภาวะการทดลอง มาวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ โดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของตัวแปรข้อมูลทางสรีรวิทยาทั่วไป ค่าความแข็งแรงสัมพัทธ์ของผู้เข้าร่วมวิจัย ก่อนการทดลอง และวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวชนิดวัดซ้ำ ของค่าพลังกล้ามเนื้อสูงสุด พลังกล้ามเนื้อสูงสุดสัมพัทธ์ แรงกล้ามเนื้อสูงสุด แรงกล้ามเนื้อสูงสุดสัมพัทธ์ และความเร็วสูงสุด ในช่วงการกระโดดขึ้นและการลงสู่พื้น หากพบความแตกต่างจึงทำการเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยแบบรายคู่ ด้วยวิธีแบบแอลเอสดี ผลการวิจัยพบว่า 1. ค่าพลังกล้ามเนื้อสูงสุด และพลังกล้ามเนื้อสูงสุดสัมพัทธ์ ระหว่างระดับแรงเบรกแบบ เอ็คเซ็นตริก ในช่วงการกระโดดขึ้นมีค่าไม่แตกต่างกัน แต่ในช่วงการลงสู่พื้น ระดับแรงเบรกที่ 90 เปอร์เซ็นต์ มีค่าน้อยกว่าที่ระดับ 0, 30 และ 60 เปอร์เซ็นต์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ค่าความเร็วสูงสุด ในช่วงการกระโดดขึ้น ของระดับแรงเบรกที่ 0 เปอร์เซ็นต์ มีค่าน้อยกว่าที่ระดับ 30, 60 และ 90 เปอร์เซ็นต์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปผลการวิจัยได้ว่า ระดับแรงเบรกแบบเอ็คเซ็นตริกที่ 30 และ 60 เปอร์เซ็นต์ มีความเหมาะสมในการนำไปใช้ฝึกแบกน้ำหนักกระโดด เพื่อพัฒนาพลังกล้ามเนื้อได้ดีกว่าระดับแรงเบรกแบบเอ็คเซ็นตริกที่ 0 และ 90 เปอร์เซ็นต์