ผลของการให้คำปรึกษาก่อนออกจากโรงพยาบาลต่อปัญหาจากการรักษาด้วยยา ในหอผู้ป่วยอายุรกรรมที่โรงพยาบาลโพธาราม

Abstract

การศึกษาผลของการให้คำปรึกษาด้านยาค่อนออกจากโรงพยาบาลต่อปัญหาจากการรักษาด้วยยาในหอผู้ป่วยอายุกรรมที่โรงพยาบาลโพธาราม ระหว่างวันที่ 1 พฤศจิกายน 2545 ถึง 28 กุมภาพันธ์ 2546 มีจุดมุ่งหมายที่จะเปรียบเทียบประสิทธิภาพของวิธีการให้คำปรึกษาด้านยาแค่ผู้ป่วยค่อนออกจากโรงพยาบาล ทำการศึกษากับผู้ป่วยในโรคเรื้อรังทางด้านอายุรกรรม โดยวิธีการให้คำปรึกษาด้านยาในรูปแบบต่างกัน 3 รูป แบบ คือ กลุ่มควบคุม รูปแบบเดิมซึ่งไม่มีเภสัชกร กลุ่มทดลองที่ 1 รูป แบบที่มีเภสัชกรให้ความรู้ตามหัวข้อกำหนดเพียงครั้งเดียวค่อนออกจากโรงพยาบาล และกลุ่มทดลองที่ 2 รูปแบบเภสัชกรให้ความรู้และจัดการเฉพาะเจาะจงกับปัญหาจากการรักษาด้วยยา การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงทดลอง สุ่มตัวอย่างผู้ป่วยอย่างเป็นระบบ ให้เข้ารับการให้คำปรึกษาแตกต่างกัน 3 รูปแบบ รูปแบบละ 21 ราย ประเมินปัญหาจากการรักษาด้วยยาค่อนและหลังการรับบริการ โดยการสัมภาษณ์ประกอบกับการพิจารณาข้อมูลจากทะเบียนประวัติการรักษาก่อนให้คำปรึกษา 1 ครั้ง และประเมินปัญหาจากการรักษาด้วยยาหลังให้คำปรึกษาเมื่อผู้ป่วยมาพบแพทย์ครั้งแรกเพื่อติดตามผลการรักษา เป็นครั้งที่ 2 ผลการศึกษาพบว่า ทุกรูปแบบของการให้คำปรึกษาก่อนออกจากโรงพยาบาล มีประสิทธิภาพในการลดปัญหาจากรักษาด้วยยาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และการให้คำปรึกษาก่อนออกจากโรงพยาบาลในกลุ่มทดลองที่ 2 แบบเฉพาะเจาะจงกับปัญหา สามารถลดจำนวนปัญหาจากการรักษาด้วยยาได้มากกว่าการให้คำปรึกษาก่อนออกจากโรงพยาบาลในรูปแบบเดิมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(P<0.05) แต่ไม่แตกต่างจากกลุ่มที่ 1 อย่างมีนัยสำคัญ จากผลการศึกษาสรุปได้ว่า การให้คำปรึกษาทัง 3 รูป แบบ น่าจะใช้เป็นแนวทางในการแก้ไขและป้องกันปัญหาจากการรักษาด้วยยาภายหลังผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาลไปแล้วได้ โดยอาจมีประสิทธิภาพต่างกัน และการให้คำปรึกษาแบบเฉพาะเจาะจงกับปัญหาน่าจะมีประสิทธิภาพในการลดปัญหาจากการรักษาด้วยยามากกว่ารูปแบบอื่น