ความชุกของการติดเชื้อไซโตเมกาโลไวรัสในผู้ป่วยเด็กที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง

Abstract

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุกของการติดเชื่อไซโตเมกาโลไวรัส ในผู้ป่วยเด็กที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง รูปแบบการวิจัย การวิจัยเชิงพรรณนา ณ จุดใดจุดหนึ่ง สถานที่ศึกษา ฝ่ายกุมารเวชศาสตร์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ประชากรที่ศึกษา ผู้ป่วยเด็กที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง ที่ได้รับการตรวจรักษา ในฝ่ายกุมารเวชศาสตร์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ จำนวน 113 คน วิธีการศึกษา ทำการตรวจหา anti-CMV IgG, anti-CMV IgM และ CMV-DNA จากตัวอย่างน้ำเหลือง ผลการศึกษา ความชุกของการติดเชื่อไชโตเมกาโลไวรัส ในผู้ป่วยเด็กที่มิภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง พบว่า anti-CMV IgG , anti-CMV IgM เป็น 88.59% และ 26.31% ตามลำดับ ขณะที่สามารถตรวจพบ CMV-DNA ได้ 8.77% โดยอัตราการพบ anti-CMV IgG สูงขึ้นตามอายุ และพบว่าสูงสุดที่กลุ่มอายุ 3 ปี (พบ100%) โดยหลังจากนั้น อัตราการพบจะค่อนข้างคงที่ประมาณ 90% ในกลุ่มอายุที่มากขึ้น และ อัตรา การพบ anti-CMV IgG ต่ำสุดในกลุ่มอายุแรกเกิดถึง 1 ปี(54.54%) ส่วนอัตราการพบ anti-CMV IgM และ CMV-DNA พบสูงในกลุ่มผู้ป่วยเด็กภายหลังการปลูกถ่ายอวยวะ โดยไม่สามารถบอกความแตกต่างได้ชัดเจนในระหว่างกลุ่มอายุ วิจารณ์และสรุปผล ความชุกของการติดเชื้อไชโตเมกาโลไวรัสในผู้ป่วยเด็กที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง พบได้สูงเมื่ออายุมากขึ้น โดยกลุ่มผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อสูงคือผู้ป่วยเด็กภายหลังการปลูกถ่ายอวัยวะ แต่อย่างไรก็ตามอัตราการตรวจพบ CMV-DNA ได้ไม่บ่อยนักน่าจะบ่งว่าการติดเชื้อส่วนใหญ่อยู่ในระยะแฝง